Stiekem waren prestaties van PR-formaat gepland op de Halve in Egmond 5 weken geleden en op de 10km in Schoorl vandaag. Eigenlijk vond ik in Ameland half december al mijn Waterloo met een valpartij op 17km. Het direct gevolg was een uit-het-lood-staande heup, gevolgd door rugklachten gepaard gaande met een vastzittende enkel. Presteren is planbaar; Realistische bijstellen van geplande prestaties een noodzaak is me weer eens pijnlijk duidelijk geworden.
 |
| Egmond: Hoop vooraf |
Na Ameland was ik op sommige trainingen niet meer voorruit te branden, alles deed pijn. Je wil keihard trainen, maar noodgedwongen moet je de training afbreken. Een paar dagen later gaat het, gedreven door de nodige rust en
Hoop, weer best aardig. Dan komt Egmond en je hoopt dat het goed gaat. Fout! Als je brein zich al in het ‘Hoop-spectrum’ bevindt zal het zeker niks worden. Geen gepland PR in Egmond dus.
Toch gaven de eerste 10 Egmondse kilometers, die best aardig gingen (31:19), het nodige zelfvertrouwen. Een aardige basis om via de Nationale cross in Kerkrade, een 3000 meter Indoor in Düsseldorf en de Acht van Apeldoorn te knallen op de 10km in Schoorl. Een mooi gepland pad, als je ‘heel blijft’ tenminste. En dat gebeurde dus niet. Eerst een beetje pijn aan de
scheenbeenspier, de dag erop wat meer, en toen lag ‘
de atleet’ ineens kermend van de pijn over de baan te rollen tijdens een tempoblok.
Na een paar dagen strompelen bleek het niet die
scheebeenspier, maar een vastzittende enkel te zijn die de boel blokkeerde.
Anyway, streep door Kerkrade, streep door 3000 Indoor. Geen geplande excessieve tempoprikkels dus.
No worries, dan maar wat harder trainen op de baan. Niet dus, Koning Winter trakteert op bizar stramme spieren.
 |
| Schoorl: Een strijd tegen mezelf (Foto: Thijs Feuth) |
Getooid met ijsmuts viel Apeldoorn tegen. Ik kon gewoon niet harder (wel langer). Vandaag Schoorl. Weliswaar is de planning niet gelopen zoals aanvankelijk voor ogen, maar toch zou
een aardige tijd moeten kunnen. Niet dus. De eerste kilometer gaat K, de 2e ook en de rest eigenlijk ook. Ook geen geplande aardige tijd in Schoorl dus. Presteren is planbaar; Realistische bijstellen van geplande prestaties een noodzaak is me weer eens pijnlijk duidelijk geworden.
Kijk, dat is nog eens een zinvolle bijdrage. Dankjewel dat je je gedachten hebt willen delen Harm. Het zal jou misschien geen meter helpen, maar weet dan bij deze dat je mij er wel mee helpt. Nu weet ik tenminste dat "Realistisch bijstellen van geplande prestaties" ook voor anderen hartstikke lastig is. Gedeelde smart is halve smart. Ik wens je een mooie lente toe.
BeantwoordenVerwijderen(Mijn prestaties vallen in het niet bij die van jou, want ik ben in de verste verten geen atleet, maar de frustratie is herkenbaar.)