Tijdelijk Hardloper ipv Consultant

Amper één week na mijn formele promotie bij mijn werkgever Accenture naar ‘Consultant’, verruilde ik het werkende leven gedurende 2 weken voor dat van ‘Hardloper’. Daags na de Drunense Duinenloop had ik mezelf voor 12 dagen in de zon van Gran Canaria gestationeerd om knalhard te trainen en tussendoor zoals het een echte Hardloper betaamt te rusten. Voor deze rustmomenten had ik me gewapend met de inspirerende boeken ‘Eens een hardloper’ en ‘Helden van de 42’. Conclusie: beide scharen zich met stip in de Shortlist tussen het grof geschut van Dolf, Marti en Abdelkader.

‘Duizend mijl voor een mijlpaal’ is de les die expliciet in het meesterwerk ‘Eens een hardloper’ en impliciet in ieder hoofdstuk van de ‘Helden van de 42’ terugkomt. Goed voorbeeld doet goed volgen, en zo kwam ik in de eerste 6 trainingsdagen niet tot mijn normale 100~110km maar tot 160km. Uiteraard inclusief de nodige kwaliteit op de baan, prikkelende kilometers bergop, en losloop kilometers over het strand (heel vervelend).

Afgelopen vrijdag toog ik terug naar NL om op zaterdag nog even los te lopen, gekraakt te worden door mijn fysio, en gekneed te worden door mijn sportmasseur. Immers, gisteren stond de Venloop op het programma. Als bewijs van de groeiende vorm was het primair doel eindelijk die 1:10:00 uit de boeken te lopen, en als het even kon onder de 1:09:00. Luc vertelde dat hij op 3:12/km weg wilde, wat ongetwijfeld 21km lang voor nu net iets te snel voor me zou zijn. Maar goed, liever eerst samen dan direct alleen. Met Michiel Otten liep ik naar de start; hij wilde op 3:15 weg. Shit, dilemma: wellicht net iets verstandiger voor mij.

Na een 300 meter was het dilemma alweer vergeten en liep ik toch bij Luc om een “We zien wel waar het schip strand-poging” te wagen. De eerste 5km gingen mede door het in zeer grote getale aanwezige over-enthousiaste publiek in 16:05. Vervolgens zakte het tempo ietsjes in en kwam Michiel Otten bij het groepje om eigenlijk direct de kop ook over te nemen. Op de klim op 14km bij de brug vol tegen de wind in werd het me toch echt even te machtig (Michiels opbouw was wellicht verstandiger geweest). Gestaag liep het gat op tot zeg 15 seconden, maar kon ik me de laatste 3,5km herpakken omdat die 1:08:59 toch wel verleidelijk leek. Aangespoord door dat fantastische publiek werd het gat met de meester kleiner. Ja hoor, na laatste bocht kon mijn inmiddels traditionele scheldkanonnade weer beginnen toen ik de klok naar de 1:09:00 zag springen. (video)

Een PR op laatste dag van de ‘Hardloper’, vanochtend ging om 6:30 de wekker van de ‘Consultant’ weer.